ಅನಲ ಆರಿಲ್ಲ…!

ಅವನ ವೃಷಣ ಚೀಲವು ಭರ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಮುಗಿಲೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದ
ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು, ಹೀಗೆಯೇ ಆಗುತ್ತೇ ಅಂತ  ಅಂದರು
ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ…!
ಇವನೇನು ಸಾಮಾನ್ಯನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವ ಸಿದ್ದವಾಗಿದ್ದ ಕಾರ್ಮುಕ  
ಅವಳು ಸುಮಬಾಲೆ, ಮಲ್ಲಿಗೆ ಸಿರಿ, ವೃಂದಾರಕ  
ಅಂದದ ದೇಹ ಧರಿಸಿದವಳು. ಗರ್ಭದಲಿ ಬೆಂಕಿಯ ಅಂಡಾಶಯ ಇದ್ದವಳು
ತನುಘಟದ ಅಳತೆಯಲಿ ಅವನ ಕರಣ ಕುಕ್ಕಿದವಳು!
ಅವಳು ಮೋಸಗಾರ್ತಿ..ವಂಚನೆಯ ಯೋನಿ ಇರಲು
ಅವನ ದೇಹದ ಬಸಿರಿಗೆ ಹಸಿರಾದವಳು
ಅವಳು ಉಣ್ಣಿಸಿದಳು..ಈತನು ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬ  ಉಂಡ
ಈತ ಬಲು ಹಸಿದಿದ್ದ, ಅವನದು ತೀರದ ಬಯಕೆ,
ಆಸ್ಥೆ ಹಸಿಯಾಗಿತ್ತು,ಬೆಂಕಿಯಾಗಿತ್ತು
ಏಷ್ಟು ಉಂಡರೂ ಅಸಮಾಧಾನ. ಬಿರುಬು ಅತಿಯಾಗಿತ್ತು
ಈಜುವ, ನುಗ್ಗುವ ಅಪಾರ ತೆವಲು…
ಅವಳು ವಂಚಕಿ..ಅವಳಿಗೆ ಉಣ್ಣಿಸುವವರು ಬಹಳಷ್ಟಿದ್ದರು. ಪಾಪ
ಈತನಿಗೆ ಅದು ತಿಳಿಯದು,
ದೇಹಕೆ ರುಚಿ ಹಚ್ಚಿಸಿದಳು
ಹಸಿವಿನ ಬೇಟೆ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ, ಅವಳು ಕಾಣದಾದಳು
ಈತನ ಚೀಲ ಇನ್ನೂ ಖಾಲಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ತನುರುಜೆ ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ
ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.. . ಸಿಕ್ಕವರನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಸೌಂದರ್ಯದ ಅವಗಾಹನೆ ಸುತ್ತ…
ಈತನದೇ  ಕಣ್ಣು,,
ಇವನ ಹೃತ್ಕೂಪ ಇನ್ನೂ ಖಾಲಿ ಇದೆ
ಅನಲ ಆರಿಲ್ಲ…!